Some Whining.

4-up on 2013-03-01 at 08.35

(Enter exasperated sound here.)

Look, not that having my plethora of issues and first world problems on-line for the entire world to see isn’t super-appealing or whatever, but it can be distilled into a few simple sentences we probably have all thought about ourselves at one point or another:

I am disappointed.

In myself. In who I am or better said, who I am not (yet). I feel like this half assed, average version of what I am supposed to be. I know I am being dramatic. I know I have crazy ridiculous standards I hold myself against**. I know my current mood is a huge influence on my dramatics. But it’s how I feel anyway. Brain chemistry 1 – Rationalization 0.

As anyone who knows me is well aware of, I have the attention span of a coke fed gerbil. I let that attention-span rule me a little too much — I find everything in life incredibly distracting and let it distract me up to a point where I don’t even know where I am anymore. And a few weeks ago I landed back where I am. I looked around, something snapped awake, and snapped at me: 

“Really? Really, Li? Is this it? You’re a twenty-something writer who teaches part-time, you do some yoga and you write fluffy self help articles on the Internet. Big whoop. …What happened to you and your big goals and dreams? Are you really this average person with a big nose***?”

So, this realization on top of just a general sense of dissatisfaction and a few setbacks kind of sent me down into a further fit of detachment and despair.

Which is unlike me. For one thing, I am usually that positive nut job that gets really happy over a double latte, the smell of rain and all that nonsense. That usually helps me bounce back quickly. For another, I am quite literally a walking, talking database of everything self help and self development****. You know I love the point of “you have to use what you know before it works” and I am a very, very good example of this right now. All this knowledge has been unsuccessful in kicking my own ass back into my normal patterns and back into the flow.

Thusfar, at least. Because as these past weeks passed, I realized two things.

First, being disappointed in myself sucks. Being disappointed in yourself, for whatever reason, big or small, is a burden. But not one you can’t lift, not one you can’t get rid of. Whether it is by correcting past mistakes or by being better, there is something you can do about it.

Second, desperate times? Desperate measures. It’s gonna feel about as natural as icefishing on Mars, but I am going to Rambo my way through this fucking crisis. There is one thing that improves my life no matter what. Time to put some action-hero mentality back into the game.

*I AM TURNING 25 IN A FEW WEEKS AND I’M TAKING IT LIGHTLY, CAN’T YOU TELL. 

**Which is usually a good thing because nobody gets anywhere by raising the bar to medium. 

***As those of you who follow me on Instagram know, it’s national Nose Joke Week. Enjoy. 

****When I people give me advice, I just want to scream “YES I KNOW I READ 23 BOOKS ON THE SUBJECT PLEASE STOP TALKING BEFORE I PUNCH YOU” 

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

22 comments

  1. I know I don’t know you, but just by reading all the articles you have written here, I think you are amazing. I hope you get out of this thing and figure everything out and just do what you want. I am pretty sure if anyone can, it’s you!

  2. Hey, if it helps: I’ve been totally down these last few weeks too. February is rough, March can be disappointing, but April will run around the corner before you know it. Just stick to your feel-good-tricks (mine, f.e., are running, chocolate, friends and family) and don’t forget just how awesome you are.

    p.s. 25 is nothing. Age is just a number, but seriously: 25 is nothing. You’ve got decades to get to where (who) you want to be.

    1. You’re totally right about the age-thing, I just need to get it into my head. I hope April will rock for the both of us!

  3. Much too recognizable, those quarterlifecrisis issues. Hope you’ll get out of it soon, and if you find a magic cure on the way, please let us fellow twenty-something dramaqueens know ;). Like Niya is saying, if anyone can, it’s you.

    1. Haha, if I have the cure I’ll be sure to share ;-). Thanks for the kind words and to know I’m not alone helps too. <3

  4. Well, even though I don’t know you personally, I am always happy when you see you wrote a new blog post. Your blog got me into the Law of Attraction and a better, healthier way of eating and I am thankful for that. So, maybe writing a blog doesn’t ‘feel’ like a big deal, you do have an impact on people’s lives and according to me that’s quite something for a twenty-something ;).
    And it’s almost spring!

    1. Thank you, Nicole – I am glad my blogposts help you and that you enjoy them. I feel like such a whiny pants, you guys are great for perspective. <3 And yay for spring!

  5. Wow herkenbaar! Ik word over een paar weken 24 en vroeg me precies dezelfde dingen af de afgelopen weken, Is dit het nou? Beetje opgebrand op werk en in gesprek met een praktijkondersteuner van de huisarts (waar ik door de huisarts naartoe werd gestuurd nadat mijn bloed okee was en het dus echt tussen mijn oren moest zitten) zei de vrouw in kwestie: “Ik snap het niet, voor me zit een goed verzorgde, intelligente meid die het allemaal weet, maar,…” Waarop ik stamelend antwoordde: “”Uhm ja, ik lees veel…….”;)

  6. Zo. Herkenbaar.

    Ik beschouw mezelf als een eeuwige onderpresteerder. Ik zou best X Y en Z willen/kunnen doen, maar vanaf ik wat dieper ga, loop ik weg en ga wat aanmodderen op het internet, of ga ik weer elke avond croque monsiers eten… Geen tijd om muziek te spelen? Dik excuus – creatief geblokkeerd en te lamlending om door het blok te breken.

  7. Wat ontzettend vervelend dat je je zo voelt. Maar wees gerust je bent niet de enige die zo af en toe last heeft van zo’n dip. Hier nog een persoon. Maar goed, daar heb je niet echt heel veel aan. iik hoop in ieder geval dat je snel weer in de positieve flow terecht komt. Het zonnetje schijnt in ieder geval heerlijk vandaag, dus geniet er van! Ik ken je niet ‘in real life’, maar van het lezen van je blogs, de foto’s op instagram en je tweets op twitter (je zou bijna denken dat ik een stalker was ;-)) kan ik zeggen dat ik je een (even ontzettend plat uitgedrukt) ontzettend tof wijf vind en je bent zeker een voorbeeld voor mij om het beste uit mezelf te halen dankzij je blogs en je leuke yoga foto’s (ik moet nog steeds bikram gaan proberen) en de dagelijkse portie foto’s van de gezonde sapjes die je maakt!
    Kop op en het gaat vast snel weer beter!
    X

  8. Eens met Louise. Je bent een ontzettend mooi mens, van binnen en van buiten, en dan ken ik je niet eens persoonlijk, je weet wel wat ik bedoel 🙂 Ik hoop dat je snel weer in je positieve flow zit en ons weer mee laat genieten! Als jij stimulerende dingen schrijft krijg ik inspiratie om weer doelen te stellen en dergelijke. Maar je quarterlifecrisis is doodnormaal, overkomt de beste, zo zie je maar weer!

    En ik moest hardop lachen bij ‘coke fed gerbil’!!!

  9. I am also having a bit of a crisis because of my coming birthday (turning soon 31) I try to keep myself super busy and enjoy the sunny days in Berlin so I don’t think too much about it.

    “It’s going to be all right” that’s what I tell myself when I am feeling down.

    1. Ah that sucks hon, I’m sorry to hear that. And it IS going to be alright, it’s just hard to feel that sometimes, right? Hang in there and as many people told me (and I begin to realize it’s true) age is nothing but a number!

  10. Aangezien je waarschijnlijk niet zit te wachten op mijn (goedbedoelde) advies, wil ik alleen even zeggen dat ik je echt een top chick vind, no matter what! Volgens mij ben je echt een super sterk persoon en ik weet zeker dat je uit deze crisis alleen maar sterker komt. Succes!

  11. Aw, I’m sad to hear you’ve lost your mojo! I must admit that I’ve kinda lost mine as well over the past few weeks, but spring is just around the corner and it WILL come back to you (& me, lol)! Just up the greens & the yoga, put on your super hero costume and feel as AWESOME on the inside as you are on the outside 🙂

  12. Zo herkenbaar, ik heb hier ook wel eens last van, maar volgens mij…..

    Het leven draait uiteindelijk om het leven zelf. Niet om de fantastische, groteske dingen die je gaat presteren. De meeste mensen presteren niets groots (en dit is niet depri bedoeld), de kracht van het leven zit zich er volgens mij in dat je van elke dag een feestje probeert te maken.
    You don’t have to do great things everyday to be a great person,
    Je bent prima zoals je bent!

    Je schrijft: You’re a twenty-something writer who teaches part-time, you do some yoga and you write fluffy self help articles on the Internet.

    Dit is meer dan de meeste mensen doen!
    Je geeft les en ik weet zeker dat je dat met veel passie doet, je doet aan yoga en vertelt iedereen hoevee voordeel je hieraan hebt, je ziet er ook nog eens goed uit, en je artikelen op het internet inspireren mensen, mij ook!
    Als je zoveel nadenkt, is het logisch dat je af en toe in een dipje terecht komt. Verwacht niet teveel van jezelf, maar wees lief voor jezelf.

  13. Wat rot dat je je zo voelt! Ik wil even zeggen dat je best wel trots mag zijn op wat je doet, jij ziet het misschien als dat je maar wat selfhelp artikeltjes het internet op gooit, maar ik heb er al ontzettend veel aan gehad en ik check je blog een paar keer per week, gewoon omdat het me ontzettend motiveert. Ook herken ik mezelf vaak in je verhalen en ik denk steeds, als zíj naar yoga kan gaan of als zíj zo positief in het leven kan staan, dan kan ik het ook! Zeker omdat je er op zo’n leuke, eerlijke en aanstekelijke manier over schrijft. Ik vermoed dat er met mij vele anderen zijn die er zo over denken! Nu kom ik over als mega-slijmer, maar ik wilde je gewoon even laten weten dat ik vind dat je echt niet teleurgesteld in jezelf hoeft te zijn en dat je alles behalve een gemiddeld persoon bent, je bent in staat om anderen te helpen (zowel door les te geven en met je site).

  14. 1. I understand and can relate to this more than I’d like to admit.

    2. YOU ROCK. Do I think you can do more than you do right now? Yes. I think you’re capable of Great Things. But you’re already doing so much and often it’s these times, these moments of dissatisfaction and inner turmoil, that are important in getting ahead. You need to know what you don’t want to be able to let it go and move on. No one ever got ahead by thinking “well, this looks nice enough”. I say: you’re disappointed? You’re unsatisfied? Good. Now go love yourself for knowing this, praise yourself for acknowledging this and finding this out, and go kick some ass. Channel your inner batman and make sure to do a little dance on your way to the top.

  15. Je doet zoveel goeds en moois, alleen kan je dat van jezelf niet altijd zien. Maar inderdaad, je kunt over die teleurstelling heen komen, al gaat dat nooit zo snel als je zou willen. Daarom wens ik je vooral acceptatie en geduld toe.

    Dat gezegd hebbende herken ik veel in je verhaal. Ik ben een soort van chronisch teleurgesteld in mezelf, ik kon steeds minder en wil steeds meer. Maar ik begin langzaam mijn respect terug te krijgen door vooral heel eerlijk te zijn. Ik ben dankbaar voor wat goed gaat, ik ben milder naar wat slecht gaat. Het is twee stappen vooruit en één stap terug, maar er zit een stijgende lijn in.

    Ik denk dat jij een zeer veerkrachtig persoon bent. Straks ben je 25 en een hele ervaring rijker. Mijn oom, die net als ik een chronische psychische problematiek heeft, zei eens: Dit gaat de meest waardevolle strijd zijn die je ooit gestreden hebt. Daar heeft hij vast gelijk in.